Asía
Góðan daginn, Gæðingur hér. Þareinasta miðvikudag lögðum við Gæðingarnir í enn einn af okkur glæfralegu hvísl-dráttar-leikjum og létum vasareikninn ráða hvert við skyldum fara næsta föstudag. Skemmst er frá því að segja að í fyrsta skipti á þessu ári náðum við að FYLLA Egilshöllina af banhungruðum Gæðinga-aðdáendum sem börðust um að berja goðin sín augum og komast að því hver næsti staður okkar yrði. Það fór ekki betur en svo að okkar altmuligmand, Carlos Lupei Romero (borið fram Karló Lúpei Rúmeró) tróðst undir æstum skrílnum og lést nánast samstundis, en eins og alþjóð veit var maðurinn akfeitur og er hann tróðst undir stóðst hjartað ekki mátið lengur og ákvað að hætta öllu “lub-dub” fyrir okkar mann Carlos.

Í hádeginu í dag var rofin útsending á öllum stærstu miðlum landsins, bæði í útvarpi og sjónvarpi, þar sem hæstvirtur Ólafur Ragnar Grímsson hélt langa tölu um afrek Carlosar á opinberum vettvangi og bað þjóðina um að heiðra virðingu hans með eins mínútna þögn. Við viljum votta Óla þakklæti okkar fyrir þennan heiður, en hann hefur oft verið viðloðandi Gæðinganna og leyfðum við honum og Dorrit m.a. að vera gestadómarar í fyrra, þeim til mikillar gleði. Óli, við elskum þig.

En þá að staðnum. Það sem Casíóinn lét í ljós var hvorki meira né minna en ASÍA, lítillátur staður á Laugarveginum sem hefur staðist tímans tönn og lifir enn í góðum glóðum þrátt fyrir mikla samkeppni á þessu svæði í asískri matargerð. Aðeins í eins mínútna labbfæri er Indókína, sem er einmitt einn sá besti í kínverskri matargerð, og voru Gæðingarnir mjög spenntir að sjá hvort að Asía gæti veitt honum einhverja samkeppni.

Ekki byrjaði það nú gæfulega er við gengum inn, en á móti okkur kom einhvers konar skolp-lykt, sem Eyþór eðall fussaði og sveiaði yfir eins og hann fengi borgað fyrir það. Enn urðum við fyrir vonbrigðum þegar þjónninn kom til okkar, en búttaði Asíubúinn virtist ekki hafa neinn áhuga á Gæðingunum og bað hann ekki einusinni um eiginhandaráritun sem hefur ekki gerst síðan við fórum í okkar jómfrúarferð á Pizza Pronto. Gæðingarnir voru því ögn slegnir út af laginu þegar þeir stefndu í átt að hádegishlaðborðinu, en staðsetningin á því og öll uppsetning er algerlega út í hött, þröngt er um manninn og allir réttirnir eru faldir undir þungum plötum sem þarf að lyfta í hvert einasta skipti sem maður vill berja réttinn augum. Já, Gæðingarnir voru ekki allskostar ánægðir með þetta og voru strax orðnir svartsýnir þegar átið hófst.

  ¶ 4:36 f.h.