Kofi Tómasar frænda

Föstudaginn 13. október héldu Gæðingarnir áfram því "le honourable" markmiði að snæða á öllum helstu veitinga og skyndbitastöðum alheimsins. Þessi dagur var vissulega merkilegur fyrir þær sakir að þetta var föstudagurinn hinn þrettándi, Gæðingarnir létu ekki það á sig fá og fengu sérlegan aðstoðamann og prest Gæðinganna Hr. Djamm væta þá með vígðu vatni úr vatnshirslum Vatikansins.

Staður þessa dularfulla föstudags var Kofi Tómasar frænda . Kristján Cowell hafi farið mörgum fögrum orðum um gæði baguette sem þessi tiltekni staður hafði upp á að bjóða og jafnvel gekk hann svo langt í að segja að þau væru næstum jafn góð og baguette úr smiðju Gæðingsins Begga baguette. Bergur var nú frekar efins en lét til leiðast og mætti með hinum Gæðingunum þrátt fyrir Júdasartal Cowellsins. Kalt var í veðri og dúnuðu því Gæðingarnir sig einstaklega vel upp. Nýlega höfðu þeir fengið gjöf frá forseta Íslands, hálft tonn af æðadún, létu Gæðingarnir sérsauma á sig Gæðingaúlpur, eftirlíkingar af slíkum úlpum munu væntanlega detta inn í helstu tískuvöruverslanir hvað og hverju.

Gæðingarnir gengu þarna inn í þennan kofa fordómalausir, nema auðvitað Bergur baguette sem var helreiður yfir fyrrnefndum orðum Kristjáns Cowells. Ellert og Eyþór reyndu að hressa upp á andrúmsloftið með því að gera "human pyramid", vissulega var þessi pýramídi ekkert sérstaklega massamikill enda eru þeir drengir einstaklega "le fit". Kristjánbætti upp sín fyrri mistök með því að taka korterslanga mónólógu(einræðu) um ágæti Bergs baguette, tók nú Hr. Baguette hann í sátt og loksins voru Gæðingarnir tilbúnir að panta. Það var stór mínus þegar kom í ljós að Kofinn átti einungis kjúkling á eitt baguette og þar sem baguette eru sérsvið þessa staðar er það hreinlega bara til skammar. Gæðingarnir fengu sér allir baguette enda fátt annað að hafa á annars þessum huggulega stað. Andrúmsloftið var afslappað og fundu Gæðingarnir strax að þarna voru þeir komnir til að slaka á. Leið frekar langur tími þar til Gæðingarnir fengu málsverð sinn og þar með var kominn mínus númer tvö í hús.

Hins vegar smökkuðust þessi baguette einstaklega vel og voru allir Gæðingarnir mjög sáttir með snæðing sinn. Enginn gekk nú það langt að segja að þessu baguette væru nálægt gæðum Begga baguette en ansi góð voru þau.

Þjónustan á staðnum var ekki mjög góð og getur Tumi frændi bætt sig á mörgum sviðum. Til þess að le"sum up" þá var maturinn einstaklega bragðgóður en allt annað var hreinlega til skammar. Maturinn var þó virkilega góður og skorar staðurinn hátt miðað við þjónustu vegna þess.

Ellert 2,5 stjörnur

Eyþór 2,5 stjörnur

Beggi 2,5 stjörnur

Kristján 3,5 stjörnur

  ¶ 6:16 f.h.

Apótek
Það var margt sem bar fyrir augu Matgæðinganna þann 28.september 2006. Það var ekki mörgum dögum fyrr sem Prins Ellert tilkynnti hinum gæðingunum að hann ætti að veita friðarverðlaunum Nóbels viðtöku þann 29.september og gæti því ekki snætt hinn vikulega gæðingamálsverð á föstudeginum. Félagar hans voru ekki á eitt sáttir en höfðu þó fullan skilning á hve mikilvæg nóbelsverðlaunin væru fyrir Prinsinn. Þeir komust að þeirri niðurstöðu að í staðinn væri sniðugt að halda upp á þennan merka áfánga með því að snæða saman á Apótekinu á fimmtudeginum. Eyþór Eðall gerði sér lítið fyrir og hringdi í Villa Borgó félaga sinn (eða Big-Willy Johnson eins og hann er oftast kallaður) og bað hann um slökkva öll ljós í bænum til að gleðja Gæðinganna. Villi var auðvitað til í þetta og hljóp um alla borg og slökkti ljósin sjálfur klukkan 22:00. Ótrúlegt hvað svona gamall krumpuhundur getur hlaupið.

En kvöldið hófst heima hjá verðandi Nóbelsverðlaunahafanum þar sem piltarnir fjórir ásamt Birki Veigarssyni (áður þekktur sem Biggi Beil) og fengu sér heimabruggað öl. Eftir afar heimsspekilegar umræður lögðu þeir af stað Gæðingamóbílnum á hinn einkar áhugaverða veitingastað Apótekið. Þar tók á móti þeim hugguleg ung kona og geigvænlega hress þjónn sem lyktaði af kókaíni, hann átti eftir að vera þeirra helsti aðstoðarmaður um kvöldið. Hann bauð þeim sæti og fordrykk sem þeir þáðu með þökkum. Þjónn öskraði ,,Jííííííííííhaaaaa” og stökk í burtu, skömmu síðar var hann mættur með Mojito á línuna. Skiptar skoðanir voru um ágæti drykkjarins en Mojito-reynsluboltarnir Beggi og Biggi voru einkar sáttir með hann. Elli varð hinsvegar fyrir vonbrigðum enda vanur að drekka áratuga gömul rauðvín frá bestu vínekrum frakklands í öll mál. Þegar fordrykkurinn hafði orðið þess heiðurs aðnjótandi að fá að renna niður um kok Matgæðinganna pöntuðu þeir sér Óvissuferð sem Siggi Kokkur mælti sérstaklega með. Þótti þeim þetta um leið spennandi og ögrandi leið til þess að bragða nýjan mat.

Það fyrsta matarkyns sem bragðlaukar matgæðinganna fengu að snerta á þetta kvöld var brauð og dýrindis pestósósa. Til að gera langa sögu stutta hámaði Ellert allt brauðið í sig nema eitt og urðu hinir piltarnir að skipta einni lítill brauðsneið á milli sín, þótti þeim þetta heldur ótuktarlegt af hinum annars ágæta Ella. Næst bar brjálaði kókaín-þjónninn á borð grillaðan hörpudisk í sweeeet mysu, voru allir Matgæðingarnir og Birkir verulega sáttir með þennan dýrindis forrétt. Eysi Eðall fékk reyndar aðeins í magann en eftir eitt glas af víni hússins gleymdist það. Áður en haldið var í aðalréttinn var boðið upp á Kengúru-Tataki sem bragðaðist nokkuð vel en Krissa Cowell fannst Skippý nokkuð bragðlaus. Þá var loksins komið að aðalréttinum, á borð var borið ilmandi nautakjöt og meðlæti. Satt best að segja bragðaðist maturinn guðdómlega og yfir engu að kvarta. Að lokum var borinn fram eftirréttur, þrjár ískúlur. Ekki fannst gæðingunum þetta nógu huggulegt og var Bergi Baquette nóg boðið og kastaði hann sínum ískúlum í gesti og gangandi við góðar undirtektir. En Beggi var ekki sá eini sem vakti lukku á apótekinu því stórvinur sælkeranna sjálfur Geir Ólafs var á staðnum og skemmti fólki með söng og almennu uppistandi. Hann bað síðan um mynd af hetjunum sínum og fannst þeim það auðvitað sjálfsagt.











Þegar meltingu (eða ,,Le Digestion”) var lokið brunuðu stráklingarnir upp í Elliðaárdal þar sem þeir hittu einka-stjörnufræðingunum sínum Sverri, Sævari og Stephen Hawking. Var þeim auðvitað boðið upp á kampavín og bakkelsi. Var síðan djammað langt fram undir morgun (eða allt til 00:00).

Stjörnugjöf var eftirfarandi:
B.Baquette- 4 og 1/2 stjarna
E.Eðall- 3 og hálf stjarna
Prins Ali- 4 og 1/2 stjarna
K.Cowell- 4 stjörnur
Biggi gestadómari- 4 stjörnur (þar af 1 fyrir Jííííhaaaaa)

  ¶ 7:20 f.h.

Asía
Góðan daginn, Gæðingur hér. Þareinasta miðvikudag lögðum við Gæðingarnir í enn einn af okkur glæfralegu hvísl-dráttar-leikjum og létum vasareikninn ráða hvert við skyldum fara næsta föstudag. Skemmst er frá því að segja að í fyrsta skipti á þessu ári náðum við að FYLLA Egilshöllina af banhungruðum Gæðinga-aðdáendum sem börðust um að berja goðin sín augum og komast að því hver næsti staður okkar yrði. Það fór ekki betur en svo að okkar altmuligmand, Carlos Lupei Romero (borið fram Karló Lúpei Rúmeró) tróðst undir æstum skrílnum og lést nánast samstundis, en eins og alþjóð veit var maðurinn akfeitur og er hann tróðst undir stóðst hjartað ekki mátið lengur og ákvað að hætta öllu “lub-dub” fyrir okkar mann Carlos.

Í hádeginu í dag var rofin útsending á öllum stærstu miðlum landsins, bæði í útvarpi og sjónvarpi, þar sem hæstvirtur Ólafur Ragnar Grímsson hélt langa tölu um afrek Carlosar á opinberum vettvangi og bað þjóðina um að heiðra virðingu hans með eins mínútna þögn. Við viljum votta Óla þakklæti okkar fyrir þennan heiður, en hann hefur oft verið viðloðandi Gæðinganna og leyfðum við honum og Dorrit m.a. að vera gestadómarar í fyrra, þeim til mikillar gleði. Óli, við elskum þig.

En þá að staðnum. Það sem Casíóinn lét í ljós var hvorki meira né minna en ASÍA, lítillátur staður á Laugarveginum sem hefur staðist tímans tönn og lifir enn í góðum glóðum þrátt fyrir mikla samkeppni á þessu svæði í asískri matargerð. Aðeins í eins mínútna labbfæri er Indókína, sem er einmitt einn sá besti í kínverskri matargerð, og voru Gæðingarnir mjög spenntir að sjá hvort að Asía gæti veitt honum einhverja samkeppni.

Ekki byrjaði það nú gæfulega er við gengum inn, en á móti okkur kom einhvers konar skolp-lykt, sem Eyþór eðall fussaði og sveiaði yfir eins og hann fengi borgað fyrir það. Enn urðum við fyrir vonbrigðum þegar þjónninn kom til okkar, en búttaði Asíubúinn virtist ekki hafa neinn áhuga á Gæðingunum og bað hann ekki einusinni um eiginhandaráritun sem hefur ekki gerst síðan við fórum í okkar jómfrúarferð á Pizza Pronto. Gæðingarnir voru því ögn slegnir út af laginu þegar þeir stefndu í átt að hádegishlaðborðinu, en staðsetningin á því og öll uppsetning er algerlega út í hött, þröngt er um manninn og allir réttirnir eru faldir undir þungum plötum sem þarf að lyfta í hvert einasta skipti sem maður vill berja réttinn augum. Já, Gæðingarnir voru ekki allskostar ánægðir með þetta og voru strax orðnir svartsýnir þegar átið hófst.

  ¶ 4:36 f.h.