Indverskt hálfkák

Þarseinasta föstudag skelltum við Gæðingarnir okkur á hinn lúmska Shalimar, sem kúrir á móti klámbúllunni Subway rétt hjá Ingólfstorgi. Hann ber ekki mikið á sér og hélt Bergur Baguette meira að segja að þetta væri einungis venjulegt íbúðarhús í eigu manns sem hét Shalimar. Svona getur misskilningur verið yndislegur.

Við komuna var heldur hráslagalegt úti, sem setti heldur leiðinlegan svip á þessa ferð. Snjórinn var í hnéhnæð og haglélið dundi á okkur og festist í vel geluðu hárinu hans Eyþórs sem var við það að springa úr harmi gagnvart ósanngirni veðurguðanna. Þessu lauk þó skyndilega þegar við stundum okkur inn á staðinn. Neðri hæðin lítur ekkert alltof vel út verð ég að segja, borð á strjáli hér og þar og fangar ekki neina "cosy" tilfinningu svo ég sletti aðeins. Hins vegar þegar á efri hæðina er komið horfir öðruvísi yfir hlutina. Við blasir arinn og þægilegir sófar, soldið þröngt, en þjappar bara mannskapnum betur saman. Enn og aftur urðu Gæðingarnir fyrir vonbrigðum þegar fréttist að efri hæðin væri fyrir reykingar - en neðri hæðin fyrir reyklausa. Eins og á Grillhúsinu Tryggvagötu er "lu non smokers" mismunað herfilega.

Við fengum þjónustu tiltölulega fljótt en kynþáttahatarinn Kristján Cowell var ekki lengi að láta ljós sitt skína og byrjaði að tala ensku við þjónustustúlkuna. Maðurinn virtist ekki geta trúað því að hún gæti lært hafa íslensku, enda frá Indlandi, en viti menn hún var reiprennandi og Kristján sat eftir rauður, reiður en þó aðallega blautur eftir veðrið.

Maturinn var á skikkanlegu verði og ekkert alltof lengi á leiðinni og því var við góðu að búast. Við pöntuðum okkur þrjá kjúklingarétti og naut, sem að sjálfsögðu var öllu fórnað fyrir framan okkur fyrir máltíðina. Gæðingarnir voru með stjörnurnar í vösunum og tilbúnir að verðlauna Shalimar í hástert. Þeim tekst einnig að fanga stemninguna með indverskri tónlist sem verður þó eilítið ærandi við lok máltíðarinnar, en það fer bara eftir hugarfari hvernig á það er litið.

Maturinn? Tjah. Semí. Kjúklingurinn var nánast bragðlaus en ágætis ídýfa/sósa fylgdi með sem gerði það bærilegt. Nautakjötið hins vegar var heitari en mamma Unnar Birnu og fóru nokkur kókglös í að kyngja því niður. Mætti hafa nautið aðeins minna sterkt og kjúklinginn meira, svona til að hafa jafnvægi í þessu. Það sem stóð uppúr hinsvegar voru hin feikigóðu Nan-brauð. Það er bara ein Muss að skella sér á þessa litlu yndisauka sem hefja máltíðina uppá algerlega nýtt stig. Hvar væri Shalimar án Nan? A.m.k. væri ekki mikið í hann spunnið.

Reiðarslagið kom þó eftir máltíðina, þegar Gæðingarnir komust að því að verðið á kjúklingnum var á lægra verði í matseðlinum heldur en við rukkunina. Við athugasemdir benti konan á miða á veggnum þarsem dýrara verðið lá fyrir, og sökum þess hversu lélega íslenskukunnáttu fólkið hafði nenntum við ekki að vera böggast meira útaf þessu og fórum frekar pirraðir út, enda fátækir námsmenn sem megum ekki við að láta ræna okkur. (Allur ágóði af Gæðingastörfum rennur að sjálfsögðu til líknarmála).

Stjörnugjöf var eftirfarandi:
Eyþór: 2 stjörnur
Beggi: 1 og hálf
Krissi: 2 stjörnur
Elli: 1 og hálf

Það fór allverulega í suma Gæðingana þegar borgunarhneykslið átti sér stað, sérstaklega gyðingana í hópnum þá Eyþór og Kristján sem refsuðu staðnum með því að lækka stjörnugjöfina. Þegar á heildina er litið myndum við ekki mæla með þessum stað þegar farið er út að borða niðrí bæ, fyrir vandláta er þetta einfaldlega hálfkák.

Ykkur til yndisauka
Af hverju eru gyðingar eins og Kristján og Eysi með svona stór nef?
- Því að andrúmsloftið er ókeypis!

Hvað gerist þegar gyðingarnir Krissi og Eysi labba á vegg í bóner?
- Þeir reka nefið í!

Hahahah... úff.. rasistabrandarar eru svo frábærir.  ¶ 2:44 f.h.