Gríðarlega grænn kostur
Eftir gríðarmiklar deilur náðu tvær matgæðingar að sannfæra einn matgæðing um að Grænn kostur væri góður kostur, enda grænn. Það verða engin nöfn nefnd í þessu samhengi en kannski er hægt að gefa mjög loðna vísbendingu:

"Kristur var ekki bjáni", nú geta fróðir menn pælt í þessu fram og aftur.

En gæðingarnir fóru er þeir fengu frí í lífrænum efnafræðitíma þar sem kennarinn komst ekki inn í Reykjavík úr Hafnarfirði því mannmergðin var gríðarleg. Hópur óeirðaseggja sem eru taldir hafa stofnað sértrúarsöfnuð þar sem Matgæðingarnir eru í guðatölu grýttu eggjum í alla þá staði sem hafa fengið undir tveimur stjörnum í einkunn. Reiður múgur var þarna líka en það voru einungis feitabollur sem hafa lagt fæð á Grænan kost og ekki viljað sjá hetjurnar sínar ganga þar inn. Gæðingarnir létu þetta ekki á sig fá og örkuðu inn á kostinn græna.

Gæðingarnir tóku eitt gott stökkk fyrir áhorfendaskarann, Eyþór lenti í því óhappi að reka hausinn í himininn og því sést hann ekki á þessari mynd.

En að kostinum græna. Bergur Baquette fékk sér pizzu, eða þeir þarna hjá græna andskotanum kalla það pizzu þó að Bergur hafi ekki séð mörg einkenni pizzu á þessi fyrirbæri, þá smakkaðist það alveg prýðilega. Ellert fékk sér spínatböku og var sáttur með sitt. Eyþór og Kristján fengu sér rétt dagins. Eyþór var hæstánægður það má hins vegar ekki segja það sama um Kristán eins og sést á meðfylgjandi mynd. Hinum gæðingunum fannst þessi græni kostur vera góður kostur, þarna var roskin kona sem var einkar ljúf við okkur og sýndi gæðingunum þá virðingu sem þeir eiga skilið.  ¶ 6:41 f.h.